ရန်ကုန် လော့ဒေါင်းနဲ့ မန္တလေး လော့ဒေါင်း အဓိက ကွာခြားချက်နဲ့ အောင်မြင်နိုင်မှု အလားအလာ

မန္တလေးကိုဖောင်းပြီး ရန်ကုန်ကို ကာနေတာလေးတွေလို့ ပြောရအုံးမယ်။(ကျတော်မန္တလေးသားမဟုတ်ပါ။ ရန်ကုန်သားစစ်စစ်ပါ)

မန္တလေးခုလို လော့ဒေါင်း ချတာဟာ တစ်ကယ်ကိုလုပ်သင့်တဲ့ကိစ္စပါ။ ရန်ကုန်လိုခဏပါပဲကွာ တစ်ပတ်လောက်ကြာရင်လူတွေ လမ်းပေါ်ပြန်ထွက်လာမှာပါ ပေါ်ပင်လုပ်တာပါ ဆိုပြီးပြောနေကြတာ တွေ့သေးတယ်။

လူတွေကတော့ ပြန်ထွက်ကြမှာါ။ အမေရိကန်မှာပဲနေနေ စပိန်မှာပဲနေနေ လကမ္ဘာမှာပဲနေနေ ဘယ်သူမှ အိမ်ထဲ အကြာကြီး မအောင်းနိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ရန်ကုန်မှာ အဲဒီလို ပြန်ထွက်တော့ ရန်ကုန်က တာဝန်ရှိသူတွေက ဘာမှ အရေးမလုပ်ခဲ့ပါဘူး။ First wave မှာ သင်္ကြန်နဲ့ တိုက်ပြီး လူတွေအလိုလို ရှဲကုန်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် Second Wave မှာတော့ သိသာတယ်။ ဘာပိတ်ရက်ရှည်မှ မရှိတော့ လူတွေရှဲသွားတာ လုံးဝမရှိဘူး။ ရောဂါလည်း ပိုဆိုးလာတယ်။

အဲ့တော့ First Wave တုန်းက တားနိုင်လိုက်တာ အစိုးရရဲ့မပြတ်မသားအမိန့်ကြောင့်လား ရက်ရှည်ပိတ်ရက်ကြောင့်လားဆိုတာ စဉ်းစားစေချင်တယ်။ အခု Second Wave မှာလည်း ပိတ်တဲ့အလုပ်တွေကပိတ်ပေမဲ့ မပိတ်တဲ့အလုပ်တွေကမပိတ်ကြဘူး။ လုပ်ငန်းတွေ အကုန်မလည်ပတ်သေးတဲ့အတွက် မပိတ်တဲ့ လူတွေအတွက်လည်း ဘာမှ မယ်မယ်ရရအလုပ်မဖြစ်ဘူး။ ရောဂါကျပြန်တော့လည်း ထင်သလောက် မတားနိုင်ဘူး။၊ အဲ့ဒါမပြတ်မသားအမိန့်ရဲ့ ဆိုးကျိုးတွေ။

မန္တလေးကတော့ ပြတ်သားတယ်။ မန္တလေးက အသိတစ်ယောက်နဲ့ ဖုန်းပြောဖြစ်တာဆို သူတို့တကယ်ကို အမိန်မနာခံရင် အရေးယူကြတာ။ အားနည်းသူဝန်ထမ်းပြည်သူကိုပဲ အပြစ်တင်အရေးယူတာမဟုတ်ဘူး။ လုပ်ငန်းရှင်တွေပါပါတယ်။(ရန်ကုန်မှာအတင်းအလုပ်ဆင်းခိုင်းတဲ့ လုပ်ငန်းရှင်တွေကိုအပြစ်မတင်ပဲ ချိုင့်‌လေးဆွဲပြီး ကြောက်ကြောက်နဲ့ အလုပ်သွားရတဲ့ ဝန်ထမ်းတွေကိုပဲ အပြစ်တင်ကြတာ မြင်ခဲ့ဖူးတယ်။)

ပြောချင်တာက ရန်ကုန်မှာလွဲခဲ့တယ်။ အခုသေချာ လုပ်နေတဲ့မြို့ကို လူဦးရေနည်းလို့ ဧရိယာကျဉ်းလို့ဆိုပြီး ‌သွားပြောနေတာထက် အဲ့ဒီအလွဲတွေလက်ခံလိုက်ကြပါ။ ကျတော်ပြောရဲတယ်။ မန္တလေးကတားနိုင်လိမ့်မယ်။ ရန်ကုန်ကတော့ဒီတိုင်းပဲ တိုင်လည်နေအုံးမယ်လို့

Sechedol Koe